Επειδή τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο μέρος της μη λεκτικής συμπεριφοράς δε γίνεται άμεσα αντιληπτό, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν επίγνωση τόσο του τρόπου με τον οποίο μεταδίδουν μη λεκτικά μηνύματα όσο και του τρόπου με τον οποίο ερμηνεύουν αυτά που προσλαμβάνουν.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν τον καθοριστικό ρυθμιστικό ρόλο που παίζουν τα μηνύματα αυτά στην επικοινωνία. H άγνοια της σημασίας της μη λεκτικής επικοινωνίας ενισχύεται και από το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο, σαν να μην υπάρχει επικοινωνία πέρα από τις λέξεις, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο λόγο, αφιερώνοντας πολλά χρόνια στη μελέτη και διδασκαλία της λεκτικής επικοινωνίας. Έτσι, η ικανότητα κωδικοποίησης και αποκωδικοποίησης των μη λεκτικών μηνυμάτων εναπόκειται στη «διαίσθηση» και την εμπειρία του καθενός.
Στην ουσία, οι περισσότεροι άνθρωποι λειτουργούν συνήθως ως «μαθητευόμενοι Σέρλοκ Χολμς» βασιζόμενοι αποκλειστικά και μόνο στις προσωπικές τους «θεωρίες» περί των μη λεκτικών μηνυμάτων, ενώ παράλληλα επιδεικνύουν και μια ―αδικαιολόγητα― πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στις μη λεκτικές επικοινωνιακές τους δεξιότητες. Απόρροια αυτής της κατάστασης είναι η συχνή παρανόηση των μηνυμάτων που παρατηρείται στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις.
|