Ένα ακόμη κλειδί

Γίνεται φανερό ότι η μουσική μπορεί να αποτελέσει ένα πλούσιο πεδίο εκπαιδευτικών εφαρμογών.
Πολύ συχνά όμως οι εκπαιδευτικοί αισθάνονται αμηχανία και φόβο απέναντι στη μουσική και την αποκλείουν από τις δραστηριότητές τους, αφήνοντάς την στους «ειδικούς». Η επιτυχία αυτών των εκπαιδευτικών εφαρμογών στις οποίες η μουσική λειτουργεί ως μέσο διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης και ως μέσο συνύπαρξης σε μία σχολική μονάδα δεν έγκειται καθόλου στις μουσικές ικανότητες και γνώσεις του εκπαιδευτικού που τις πραγματοποιεί. Κάθε εκπαιδευτικός ο οποίος θα θελήσει να χρησιμοποιήσει ένα ακόμα «κλειδί» για να επιτύχει στο εκπαιδευτικό του έργο μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μουσική φτιάχνοντας τα δικά του «αντικλείδια» με βάση την προσωπικότητά του και τις ανάγκες της ομάδας του. Το βασικότερο ζήτημα είναι να ξέρει ο εκπαιδευτικός τι ακριβώς επιδιώκει μέσα από τις όποιες παρεμβάσεις, καθώς και πώς θα στηρίξει το εγχείρημά του.
Είναι σαφές ότι η μουσική από μόνη της δεν αρκεί. Μέσα όμως από μια προσεκτική και μελετημένη παρέμβαση, όταν έχουν διερευνηθεί οι ανάγκες της ομάδας και το πλαίσιο αυτής της παρέμβασης, η μουσική μπορεί να επιτελέσει πολλαπλές λειτουργίες, να γίνει το «αντικλείδι» που θα οδηγήσει στην επίτευξη τόσο στόχων γνωστικών και παιδαγωγικών όσο και στόχων που σχετίζονται με την ενίσχυση της συνεργασίας και της αποδοχής του διαφορετικού.