Η διάχυση των περιεχομένων οδηγεί στην επικράτηση της ιδιόμορφης αφηγηματικής σχολικής γλώσσας |
| Το φίδι έχει πια γυρίσει και έχει δαγκώσει την ουρά του:
η διάχυση των περιεχομένων οδηγεί στην επικράτηση της ιδιόμορφης αφηγηματικής
σχολικής γλώσσας και η σχολική γλώσσα ομογενοποιεί τα, κατ' αρχήν διακριτά,
διδακτικά έργα. Η σημαντικότερη κατηγορία μαθητών που παγιδεύεται στην παραπάνω ισορροπία: οι δίγλωσσοι, που για να επιτύχουν στα κλασικά διδακτικά έργα πρέπει να μάθουν να μιλούν και να γράφουν τη σχολική γλώσσα, ενώ για να μάθουν τη σχολική γλώσσα, πρέπει με κάποιο τρόπο και σε κάποιες περιπτώσεις να επιτυγχάνουν στην εκτέλεση των έργων (ώστε να μην περιθωριοποιούνται). Η σημαντικότερη κατηγορία μαθημάτων που διαφεύγει: τα «πρακτικά», όπου οι μαθητές έχουν να «κάνουν» πολλά πράγματα και να πουν λίγα. Και κάποια, ίσως, μαθήματα «μπαλαντέρ»: αυτά των Φυσικών Επιστημών, τα οποία έχουν ένα «πρακτικό» μέρος (εργαστηριακό) αναγνωρισμένο ως εξίσου σημαντικό με το «γλωσσικό» τους (θεωρητικό). |
 |
