Για ορισμένους πολιτικούς και νομικοτεχνικούς λόγους οι διατάξεις περί μειονοτήτων της Συνθήκης της Λοζάνης επιβίωσαν μέχρι σήμερα, καθώς θεωρείται ότι δε θα πρέπει να αναθεωρηθεί κανένα τμήμα της, από τη στιγμή που, μεταξύ άλλων, καθορίζει και τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Έτσι, ένα κείμενο που συντάχθηκε πριν από 80 χρόνια αποτελεί το σημείο αναφοράς και το νομικό θεμέλιο κάθε νομοκανονιστικής διεργασίας, όπως και κάθε πρότασης που αφορά στη ρύθμιση του νομικού καθεστώτος των μειονοτικών σχολείων στη Θράκη.
Αν και οι κανόνες της Συνθήκης παρέμειναν αμετάβλητοι για 80 χρόνια, η δομή και οι κανόνες που διέπουν τα μειονοτικά σχολεία έχουν μια μακρόχρονη ιστορία μεταβολών και εξελίξεων, που αφορούν στο εσωτερικό ελληνικό δίκαιο και στη διοικητική πρακτική.
Σήμερα, ένα τρίτος παράγοντας αναπτύσσεται δυναμικά επηρεάζοντας αποφασιστικά τις διεθνείς εξελίξεις, όχι όμως και τη μειονοτική εκπαίδευση, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Πρόκειται για την ομογενοποίηση των ευρωπαϊκών εθνικών δικαίων προς μία ενιαία ευρωπαϊκή έννομη τάξη με κοινό παρονομαστή την προστασία ―μεταξύ άλλων― της μειονοτικής πολιτισμικής ετερότητας, η οποία προέρχεται από την Ευρώπη των 25 (Ευρωπαϊκή Ένωση) ή των 50 (Οργανισμός για την Ασφάλεια στην Ευρώπη και κυρίως Συμβούλιο της Ευρώπης).
|