«Ακολουθώ την επικοινωνιακή προσέγγιση» σημαίνει ότι
- επιτρέπω και ενισχύω κάθε μορφή αυθόρμητης επικοινωνίας, προφορικής και γραπτής,
- δίνω στα παιδιά το χρόνο να οικοδομήσουν επικοινωνιακές δεξιότητες, δηλαδή επιτρέπω τα «γλωσσικά λάθη» και τα διαχειρίζομαι με τρόπο που να μην εμποδίζουν την ανάπτυξη της επικοινωνίας,
- σημαίνει τελικά ότι αντιλαμβάνομαι το «λάθος» ως αναπόσπαστο μέρος κάθε μαθησιακής διαδικασίας.
 .
Η στάση του εκπαιδευτικού στην 3η σκηνή δείχνει καθαρά πώς μια συνθήκη επικοινωνίας μέσα στη σχολική τάξη μπορεί να αναιρεθεί από τους ίδιους τους όρους που θέτει ο εκπαιδευτικός. Το να μιλάνε τα παιδιά «σωστά», αφού σκέφτονται πρώτα, αφαιρεί το φυσικό πλαίσιο μιας αυθόρμητης επικοινωνίας (βλ. την περίπτωση του μαθητή Α.) και τη μετατρέπει σε άσκηση χωρίς νόημα για τα παιδιά. Το παιδί που θα αφήσει ένα σημείωμα της μορφής «τιλεφονισε γυνεκασου» επικοινωνεί άριστα μέσω του γραπτού λόγου, έχει κατανοήσει τη σημασία του γραπτού. Το σημείωμά του αυτό πληροί όλους τους όρους μιας επικοινωνιακής περίστασης. Η διόρθωση των ορθογραφικών λαθών ή η αυτοδιόρθωση δεν μπορεί παρά να είναι μια διαδικασία που θα ακολουθήσει την αποδοχή του ως επικοινωνιακού κειμένου.
|
