Σκηνή 1η: Β' τάξη, διθέσιο σχολείο στη Ροδόπη |
| Δασκάλα: Ξέρουμε ότι ο Θωμάς έφυγε μακριά από τους φίλους του, παιδιά, πήγε σε μια μεγάλη πόλη. Εμείς ποια πόλη γνωρίζουμε που είναι κοντά στο χωριό μας εδώ;
Παιδιά: Κομοτηνή, Κομοτηνή (οι μεγάλοι πετάγονται). Δασκάλα: Πόσα παιδιά έχουν πάει στην Κομοτηνή; Παιδιά: Ναι, κυρία (σηκώνονται δύο χέρια). Παζάρι! Ντομάτα, πατάτα, σαλάτα, μμμ, πώς το λένε κυρία; Δασκάλα: Αφού δεν έχετε πάει οι πιο πολλοί σε μια μεγάλη πόλη, θέλετε να φτιάξουμε μια δικιά μας; Παιδιά: Ναιαιαι! Δασκάλα: Θα είναι μεγάλη και θα έχει όλα τα μαγαζιά που έχουμε δει από εικόνες στο παζάρι (βιβλίο). (Βγάζει κουτιά από γάλα, μικρά και μεγάλα.) Αυτά θα είναι τα σπίτια, τα μαγαζιά. Παιδιά: Ναιαιαι! Δασκάλα: Κοιτάξτε και αυτές τις φωτογραφίες. Είναι από μια μεγάλη πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Εδώ είναι ένα μεγάλο σπίτι που πηγαίνουμε όταν πονάει η κοιλιά μας και έχει γιατρούς. Το νοσοκομείο. Παιδιά: Κυρία, εγώ βάψω νοσοκομείο. Κυρία, τι λένε αυτό; Αυτό εγώ, κυρία, βάψει. Δασκάλα: Αυτό είναι το ταχυδρομείο. Από εκεί στέλνουμε ή παίρνουμε γράμματα που μας έστειλαν οι φίλοι μας. Παιδιά: Ταχυδρομείο μεγάλα γράμματα γράψει; (Έχουν πάρει κουτιά στα χέρια και βάφουν, γράφουν.) Καθώς γυρνούσα στο σπίτι ένιωθα κουρασμένη αλλά χαρούμενη. Η μακέτα είχε ξεκινήσει και προχωρούσε πολύ πιο γρήγορα από όσο αρχικά πίστευα. Τα παιδιά μάθαιναν τα κτίρια και τη χρησιμότητά τους πολύ γρήγορα. Είχαν κινητοποιηθεί, και μαζί τους κι εγώ. Το πιο σπουδαίο, τα παιδιά είχαν ζητήσει να φτιάξουμε στην πόλη μας και λούνα παρκ. |
 |
