Σκηνή 2η: Γ' τάξη, ορεινό χωριό της Θράκης

Δασκάλα: Παιδιά, σήμερα θα διαβάσουμε μια ιστορία, ένα παραμύθι.
Παιδιά: Ναιαιαι!
Δασκάλα: Θέλω να κάνετε ησυχία και να ακούσετε το παραμύθι με προσοχή. Μετά θα σας ρωτήσω να μου πείτε την ιστορία.
Παιδιά: Όοοχι, κυρίααα.
Δασκάλα: Ησυχία. Μια φορά κι έναν καιρό.
Παιδιά: Μμμ,. (κοιτάζουν έξω από το παράθυρο).
Δασκάλα: ...μέσα στο δάσος ζούσε. (αγριοκοιτάζει και συνεχίζει τη διήγηση).
Παιδιά: Ψψψ.
Δασκάλα: Για πείτε μου, λοιπόν, για ποιο πράγμα μιλάει η ιστορία; Κοιτάξτε την εικόνα.
Παιδιά: ...νεράιδα.
Δασκάλα: Μιλάει για τις νεράιδες. Πού μας λέει ότι ζουν;
Παιδιά: Μμμμ. Δάσος (ένα παιδί).
Δασκάλα: Οι νεράιδες ζουν στο δάσος. Κάντε ησυχία τώρα να ακούσετε (συνεχίζει περιληπτικά την ιστορία).
Παιδιά: Ναιαιαι. (χτυπάει το κουδούνι).

Ένιωθα άσχημα. Δεν κατάφερα με το παραμύθι να κάνω τα παιδιά να δείξουν ενδιαφέρον. Δε με προσέχουν και, παρόλο που προσπάθησα να αφηγηθώ με τον πιο γλαφυρό τρόπο την ιστορία, με διέκοπταν συνεχώς, έκαναν φασαρία. Πώς θα μάθουν να μιλούν όταν δεν ακούνε; Πώς θα μπορούσαν να καταλάβουν την ιστορία και, το πιο σημαντικό, να την πουν με δικά τους λόγια;