Σκηνή 3η: Γ' τάξη, ορεινό χωριό της Ροδόπης

Δασκάλα: Παιδιά, θυμάστε που είχαμε παίξει την προηγούμενη φορά μια ιστορία;
Παιδιά: Ναιαιαι! Εγώ έκανα ήλιο κυρία, εγώ σύννεφο, άμα βρέχει μεγάλα δέντρα, λουλούδια.
Δασκάλα: Ωραία, βλέπω σας άρεσε και το θυμάστε. Σήμερα θα παίξουμε μια ιστορία του παππού Γιάννη.
Παιδιά: Παραμύθια. νεράιδες, τι καλά, κυρίααα!
Δασκάλα: Να παίξουμε την ιστορία με τον ξυλοκόπο; Τι έκανε αυτός;
Παιδιά: Νεράιδα φωνή πήρε. Δέντρο κόψει και. νεράιδα λέει γιατί κόψεις εσύ σπίτι μου;
Δασκάλα: Μπράβο! Πού πήγε ο ξυλοκόπος και συνάντησε τη νεράιδα;
Παιδιά: Στο δάσοοοςςς!
Δάσκαλος: Πρώτα να φτιάξουμε το δάσος, ένας ένας θα διαλέγει το χρώμα του (δίνει από ένα κομμάτι χρωματιστό πανί, σαν κασκόλ).
Παιδιά: Κυρία, εγώ αλεπού κάνω. Να παίξω εγώ τη νεράιδα, κυρία!

Είχαμε γελάσει και είχαμε λυπηθεί, σκεφτόμουν μετά το μάθημα, με την ιστορία του ξυλοκόπου. Τα παιδιά έφτιαχναν προτάσεις αβίαστα και έστηναν διαλόγους μεταξύ τους. Το παραμύθι μεγάλωσε και εμπλουτίστηκε, αφού συμμετείχαν δέντρα, λουλούδια, ζώα, σύννεφα στην πλοκή του έργου. Σκεφτόμουν τα χαρούμενα πρόσωπα που μπορούσαν πια να συμμετέχουν έστω και με λίγες προτάσεις.