Περίπτωση δεύτερη

Ο Παντελής ―όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του― είναι ζωντανός και απείθαρχος. Αργότερα, στη φάση της αξιολόγησης, η Ελένη παίρνει συνέντευξη από τον Παντελή και διαπιστώνει ότι ο πατέρας του είναι αλκοολικός και η μητέρα του εργάζεται πολλές ώρες για να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας. Ο Παντελής αναζητά στο σχολείο την προσοχή που δεν έχει στο σπίτι και δεν τη βρίσκει γιατί χρησιμοποιεί λάθος κώδικα. Aν ήταν καλός μαθητής, θα είχε κάποιες ελπίδες - τώρα, απλώς με τη φασαρία, δεν έχει καμία. Είναι πολύ ζεστό και συναισθηματικό παιδί και αναζητά την αναγνώριση και την υποστήριξη από τους ενηλίκους. Ανοίγεται εύκολα στους άλλους και μιλά για τα προβλήματά του με μία επίγνωση που δε φαίνεται να διαθέτει καταρχήν στις επαφές του, έξω από τη συνέντευξη. Είναι πολύ πιο ώριμος από την ηλικία του. Με ποιον τρόπο, αν όχι με διδασκαλία σε ομάδες, η οποία αναγνωρίζει τα ταλέντα και τις ικανότητες όλων των παιδιών, θα αναδεικνύονταν τα χαρίσματα του Παντελή; Η μετωπική, ακαδημαϊκού τύπου, διδασκαλία μπορεί να έχει αποτελέσματα σε παιδιά που παρακολουθούνται από τους γονείς τους συστηματικά στο σπίτι, που έχουν ισχυρά εσωτερικά και εξωτερικά κίνητρα μάθησης. Με τα υπόλοιπα παιδιά τι γίνεται; Πώς θα καταστεί σ' αυτά τα παιδιά ελκυστικό το σχολείο; Πώς θα τους δώσουμε κίνητρα για μάθηση, αν δεν ξεκινήσουμε υπογραμμίζοντας και χρησιμοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις δεξιότητές τους, αρχίζοντας από τα απλά και πηγαίνοντας, με σταδιακά βήματα, στα απαιτητικότερα και πιο δύσκολα; Η εμψυχώτρια, στη συγκεκριμένη περίπτωση, χρησιμοποίησε την προθυμία του Παντελή για να τον εντάξει στις δραστηριότητες της ομάδας, με πολύ καλά αποτελέσματα.