|
Η Ευδοξία είναι φιλόλογος σε γυμνάσιο της Ροδόπης και φίλη της Θεώνης από τα πανεπιστημιακά χρόνια. Είναι πολύ «του καθήκοντος» και ευσυνείδητη εκπαιδευτικός. Φιλόλογος «μέχρι το μεδούλι», διαβάζει και ενημερώνεται συνεχώς για το αντικείμενό της, όχι όμως και για τη διδακτική του. Θεωρεί πως η Παιδαγωγική είναι για τους λιγότερο καλούς εκπαιδευτικούς και δεν καταλαβαίνει καθόλου τη φίλη της Θεώνη η οποία, ενώ είναι τόσο καλή φιλόλογος, σπαταλιέται σε παιδαγωγικές σπουδές και διδακτορικά σε «περίεργα» αντικείμενα, όπως η Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης. Χάθηκαν θέματα να διαλέξει; «Η ποίηση της γενιάς του '30», «Η πρώτη μεταπολεμική γενιά...». Πρωτοδιορισμένη, έπεσε λίγο από τα σύννεφα όταν διαπίστωσε το χαμηλό επίπεδο της τάξης της και τη δυσκολία επικοινωνίας με τους μαθητές και τις μαθήτριές της. Αυτό που κυρίως τη σόκαρε ήταν η πολύ χαμηλή επίδοση των μαθητών και μαθητριών της στις πρώτες γραπτές εξετάσεις που έδωσαν, παρά το «πλούσιο» μάθημα που έκανε: φωτοτυπίες, ευφάνταστες ερωτήσεις για το σπίτι (που η αλήθεια είναι πως απαντιούνταν από μία μικρή μειοψηφία μαθητών), εργασίες με βάση όλες τις νέες θεωρίες οι οποίες έχουν αναπτυχθεί στο χώρο της επιστήμης της (λ.χ. αφηγηματολογία με όλους τους σχετικούς όρους: αφηγητής, οπτική γωνία, ετεροδιήγηση, ομοδιήγηση, αυτοδιήγηση...), γερή προετοιμασία στο σπίτι. Γιατί τόση αποτυχία; Απελπισμένη τηλεφωνεί στην καλή της φίλη Θεώνη και συζητούν τα καθέκαστα. Ανακουφίζεται κάπως, αφού και άλλοι συνάδελφοι αντιμετωπίζουν τα ίδια ή παρόμοια προβλήματα και, αφού παίρνει ηλεκτρονικά και διαβάζει προσεκτικά το κείμενο της Θεώνης, αρχίζει να κατανοεί το «λάθος» της.
|
