Η προτεραιότητα της εκπαίδευσης


Η καταπολέμηση, λοιπόν, τέτοιων φαινομένων είναι βασική και διαρκής προτεραιότητα για την εκπαίδευση. Η διαδικασία όμως είναι πολύ σύνθετη. Δεν υπάρχουν ασφαλείς λύσεις. Η αμφισβήτηση του αφομοιωτικού μοντέλου, με βάση το οποίο λειτούργησαν για μια πολύ μεγάλη περίοδο τα εκπαιδευτικά συστήματα των δυτικών χωρών, οδήγησε σε πλήθος παρεμβάσεων που ορίζουν ένα ετερογενές πεδίο, γνωστό ως πολυπολιτισμική ή διαπολιτισμική εκπαίδευση. Παρά τις διαφορές τους, οι παρεμβάσεις αυτές συγκλίνουν στα εξής σημεία: στοχεύουν στην αρμονική συνύπαρξη των διαφορετικών ομάδων, δίνουν έμφαση στην πολιτισμική διαφορά και θεωρούν την αναγνώριση και αποδοχή από το σχολείο της ιδιαίτερης κουλτούρας των μαθητών μοχλό ένταξής τους στην εκπαιδευτική πραγματικότητα. Παράλληλα στηρίζονται στην πεποίθηση ότι η γνώση για τους άλλους πολιτισμούς εμποδίζει τη δημιουργία στερεοτύπων και περιορίζει τις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις εις βάρος των μειονοτήτων.

  Η διαπολιτισμική εκπαίδευση