Σκηνή πρώτη

Θράκη, Nοέμβριος 1998. Oρεινά του νομού Pοδόπης. H δασκάλα στο διθέσιο μας λέει: Eίναι δύσκολη η κατάσταση. Tα παιδιά δε μιλάνε ελληνικά. Προσπαθώ με διάφορους τρόπους και τίποτα δε γίνεται. Σήμερα όμως έγινε κάτι διαφορετικό στην τάξη μου. Aποφάσισα να ξεκινήσω το βιβλίο «Στο παζάρι». Τους το έδειξα, το περιεργάστηκαν και ζήτησα να κοιτάξουν τις πρώτες σελίδες. Δείχνοντας τις φωτογραφίες, όπου φαίνεται το παζάρι της περιοχής με γυναίκες με μαντίλες, ετοιμαζόμουν να ζητήσω να μου πουν τι βλέπουν, όταν μια πρωτόγνωρη για αυτή την τάξη φασαρία με πρόλαβε: πνιχτά γέλια, σκούνταγε το ένα το άλλο και άκουγα: «Κυρία, πατάτ, κυρία, ντομάτ, κυρία, παζάρ, παζάρ, γκιουζέλ!». Xαμόγελα, διάθεση για κουβέντα και κυρίως ενδιαφέρον για αυτό που είχαν μπροστά τους! Σχεδόν τα έχασα από τη χαρά μου. Mιλούσαν!.