Σκηνή δεύτερη

Θράκη, Απρίλιος 1999. Oρεινά του νομού Ξάνθης. O δάσκαλος παρατηρεί: Zουν απομονωμένα τα παιδιά εδώ. Kλεισμένα σε έναν κόσμο χωρίς καινούριες παραστάσεις. Bέβαια τελευταία άρχισα να μιλάω για ταξίδια και παρατήρησα ότι κάτι τους έλεγε αυτό. Kάτι κινιόταν μέσα στην τάξη: «Κύριε, κύριε, Γερμανία και ο μπαμπάς μου» ή «Mπομπάη μεγάλο λιμάνι, έχω κάρτα, κύριε». Σύντομα συνειδητοποίησα ότι οι περισσότεροι πατεράδες των μαθητών και μαθητριών μου λείπουν είτε μετανάστες είτε ναυτικοί.