H τοποθέτηση του Perrenoud υπογραμμίζει ότι η οικοδόμηση του νοήματος στην εκπαιδευτική διαδικασία δεν εξαρτάται μόνο από το τι γίνεται σε διδακτικό επίπεδο μέσα στην τάξη αλλά και από τις κοινωνικοπολιτισμικές καταβολές δασκάλων και μαθητών. Oι διαφοροποιήσεις που επισημαίνει καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο κάθε υποκείμενο προσλαμβάνει και νοηματοδοτεί τη σχολική πραγματικότητα.
Αν εξετάσουμε από αυτή την οπτική γωνία τις δύο σκηνές που άνοιξαν το κείμενο αυτό, μπορούμε να πούμε ότι στη Θράκη αυτό που καθορίζει τη στάση των παιδιών απέναντι στην εκπαιδευτική διαδικασία είναι η μητρική γλώσσα, οι κοινωνικές καταβολές και η πολιτισμική εμπειρία τους, που διαφέρουν σημαντικά από αυτή του δασκάλου και της δασκάλας τους. Για να οικοδομήσουν ένα νόημα που να ανταποκρίνεται στις δικές τους προσδοκίες χρειάστηκε να αισθανθούν ότι οι προσωπικές τους καταβολές όχι μόνο γίνονται σεβαστές στο σχολικό πλαίσιο, αλλά και μπορούν να αποτελέσουν υλικό επεξεργασίας μέσα στην τάξη.
Ένα πρώτο συμπέρασμα που μέχρι στιγμής μπορούμε να βγάλουμε είναι ότι το κίνητρο στην εκπαιδευτική διαδικασία, για να αποδώσει, πρέπει να εγγράφεται, να συνδέεται με το νόημα που οικοδομείται ατομικά αλλά και συλλογικά μέσα στη σχολική τάξη.
|
