Σκηνή 1η: «Όταν μια εικόνα δεν αρκεί...» |
| Αυτή τη σκηνή ξανάφερα στη μνήμη μου το απόγευμα μετά τη δουλειά και ένιωσα μεγάλη απογοήτευση... Η εικόνα που είχα βρει από ένα περιοδικό και που είχα πιστέψει πως θα με βοηθήσει να δουλέψω με αυτά τα παιδιά, με το τόσο φτωχό λεξιλόγιο, αποδείχτηκε ανεπαρκής. Είχα ξεκινήσει γεμάτος προσμονές και φανταζόμουν πως αυτή η εικόνα θα τους κινήσει το ενδιαφέρον, θα τα κινητοποιήσει για να επικοινωνήσουν κάπως μαζί μου... Όμως η σιωπή τους με εκνεύρισε, με πάγωσε για μια ακόμη φορά. Η επιθυμία τους να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με την εικόνα με έκανε να νιώσω ότι κανένα μέσο δε θα με βοηθήσει να βγω από τον καθημερινό μου εφιάλτη της σιωπής. Έχει νόημα να προσπαθώ να χρησιμοποιώ τέτοια μέσα, αφού έτσι κι αλλιώς τα παιδιά δεν μπορούν να μιλήσουν; Μήπως η εικόνα δεν ήταν κατάλληλη; Και όμως, στην αρχή τα παιδιά την κοίταζαν με ενδιαφέρον... |
|
