Εθνοκεντρισμός
Ο εθνοκεντρισμός συγκροτείται από ρητές και λανθάνουσες αξιολογήσεις, στο πλαίσιο ιεραρχικών σχέσεων, όπου το «δικό μου» αναγορεύεται σε καθολικό πρότυπο και άρα σε γνώμονα διανοητικής και ηθικής αποτίμησης του «άλλου».

Με άλλα λόγια, ο εθνοκεντρισμός αναφέρεται στην αδυναμία να σχετικοποιήσει κανείς τη δική του οπτική γωνία, να την αναγνωρίσει ως μία ιδιαίτερη ―ανάμεσα σε πολλές άλλες― προοπτική μέσα από την οποία θεωρεί την πραγματικότητα.

Για παράδειγμα, ας θεωρήσουμε την πράξη της ανάγνωσης ως μία πολιτισμική πρακτική, με την έννοια ότι για να τη φέρουν εις πέρας οι άνθρωποι ακολουθούν ορισμένους πολιτισμικούς κανόνες. Ένας από αυτούς αφορά στο πώς κατευθύνουμε το βλέμμα μας προκειμένου να διαβάσουμε ένα γραπτό μήνυμα. Ο κανόνας αυτός διαφοροποιείται ανάλογα με το πολιτισμικό πλαίσιο. Σε ορισμένες γλώσσες οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι πρέπει να κατευθύνουν το βλέμμα τους από αριστερά προς τα δεξιά. Σε άλλες μαθαίνουν να κάνουν το αντίστροφο, να κατευθύνουν το βλέμμα από δεξιά προς τα αριστερά. Πρόκειται για εναλλακτικές εκδοχές της οργάνωσης του γραπτού γλωσσικού κώδικα.

Όμως, τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι εφαρμόζουν τους δικούς τους πολιτισμικούς κανόνες, θεωρώντας ότι πρόκειται για κανόνες που έχουν ισχύ για όλους τους ανθρώπους και αναγορεύοντάς τους σε «κανονικούς» ή «φυσικούς» τρόπους του να σκέφτεσαι και να πράττεις.
Τι αρνούμαστε;