Πώς συνδέονται τα κείμενα;

Δύο νέα κείμενα: Διδασκαλία σε ομάδες στη θεματική ενότητα «Διδακτική Μεθοδολογία» και Επικοινωνία και ταυτότητες σε μια πολύγλωσση οικογένεια, στη θεματική ενότητα «Ταυτότητες και ετερότητες».

Στο πρώτο κείμενο η Ελένη Χοντολίδου αναλύει τι σημαίνει η δουλειά σε ομάδες μέσα στη σχολική τάξη. Η συγγραφέας εξηγεί, από παιδαγωγική σκοπιά, πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί να δουλέψουν με αυτή τη μέθοδο, τις δυσκολίες που θα συναντήσουν, καθώς και τις αλλαγές που κάτι τέτοιο απαιτεί, τόσο στο επίπεδο των αντιλήψεων για τη μάθηση και τη διδασκαλία, όσο και στην καθημερινή διδακτική πρακτική. Καταλήγει, υποστηρίζοντας, ότι η δουλειά σε ομάδες διευκολύνει την ανταλλαγή, την επικοινωνία ανάμεσα σε παιδιά με διαφορετικές καταβολές (κοινωνικές, εθνοτικές, πολιτισμικές) και επιτρέπει να αναδειχθούν όλες οι δημιουργικές πτυχές των παιδιών, ανοίγοντας πολλαπλούς δρόμους για τη μάθηση.

Στο δεύτερο κείμενο η Άννα Μανουσοπούλου αφηγείται και αναλύει μια προσωπική εμπειρία: πώς μια οικογένεια, όπου η μητέρα είναι Ελληνίδα και ο πατέρας Άγγλος και ζούν με τα δύο παιδιά τους στις τρίγλωσσες Βρυξέλλες, διαχειρίζεται τις γλώσσες και τις ταυτότητες της, τόσο μέσα στο σπίτι όσο και στον κοινωνικό της περίγυρο.

Εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο οι πολλαπλές γλωσσικές και πολιτισμικές αναφορές των μελών της οικογένειας συνυπάρχουν στο σπίτι, μέσα σε ένα κλίμα επιτρεπτικότητας, όπου ο κανόνας είναι η ανάμειξη και η σύνθεση.
Η συγγραφέας περιγράφει τις διαδικασίες συγκρότησης ταυτότητας των παιδιών και τις διαφορετικές στρατηγικές τους, σε σχέση με τις πολλαπλές αναφορές. Καταλήγει, αναδεικνύοντας, πόσο δύσκολο, αλλά και προκλητικό για όλους και όλες είναι να υποστηρίξουν τις πολλαπλές και σύνθετες ταυτότητές τους, ακόμη και σε ένα κοινωνικό περιβάλλον (Βρυξέλλες) όπου η πολυγλωσσία είναι κανόνας. Και τα δύο κείμενα, από διαφορετική σκοπιά το καθένα, υποστηρίζουν πως η πολλαπλότητα των αναφορών, τόσο στην προσωπική μας ζωή όσο και στο σχολείο, είναι ένα δεδομένο που δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε. Αναδεικνύουν τις δυσκολίες στο να δεχτούμε τις σύνθετες ταυτότητες, αλλά και το γεγονός ότι μπορούν από εμπόδιο να μετατραπούν σε προνόμιο, μέσα στο κατάλληλο πλαίσιο και με τους αντίστοιχους παιδαγωγικούς χειρισμούς.

Εσείς τι λέτε; Περιμένουμε πάντα τη γνώμη σας!