Το παλικάρι σερνόταν. Μέχρι τον Ιανουάριο, ο Σιντιμπέ την περσινή σεζόν ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας του Αιγάλεω και ένας από τους καλύτερους στην Α' Εθνική. Ξαφνικά ο Σιντιμπέ για να βγει στη γωνία της μεγάλης περιοχής χρειαζόταν να φωνάξει ταξί. «Δεν μπορούσα να βγάλω άκρη» έλεγε ο προπονητής Χρήστος Χατζάρας. «Το παλικάρι ήξερα ότι δεν ξενυχτάει, δε γυρίζει με τραγουδιάρες, δεν πίνει...» Δεν πίνει ; Καθόλου ; Δεν ξέρω αν το ποτό ήταν αυτό που βοήθησε το Χατζάρα. Μπορεί να ήταν το ποτό, μπορεί να ήταν το γεγονός ότι ο Σιντιμπέ είναι από το Μαλί, μπορεί να ήταν από το πρώτο όνομα «Μαχαμάντου» αλλά, ό,τι και να τον βοήθησε, το συμπέρασμα ήταν το σωστό. ΄Ηταν ραμαζάνι και ο Σιντιμπέ, σαν γνήσιος μουσουλμάνος, έμενε νηστικός στη διάρκεια της ημέρας. Και αν αντέχεται το νηστικός, το στεγνός (χωρίς νερό και να παίζεις μπάλα) δεν αντέχεται ούτε με τη βοήθεια του Προφήτη.
Τα ονόματα των παικτών δεν παίζουν ρόλο. Η ιστορία μετράει. Απόκρυφη ή πραγματική. Πριν κάποια χρόνια ο ΄Αγγελος Αναστασιάδης, γνωστός χριστιανός και με πνευματικό στη Μονή Εσφιγμένου, ήταν προπονητής του Εδεσσαϊκού. Ηταν σαρακοστή και Κυριακή των Βαΐων. Οι οπαδοί με έκπληξη είχαν δει ότι δύο βασικοί δεν ξεκίναγαν στην ενδεκάδα. Χρειάστηκαν χρόνια για να διαλευκανθεί το μυστήριο. Κάποιος είχε σφυρίξει στον Αναστασιάδη ότι είδε το ντουέτο να μπαίνει στα Goody's. Και να μην παραγγέλνει το νηστίσιμο μενού. Ενεός μπροστά στην οργή του Θεού της Καινής Διαθήκης, στο άκουσμα της βλασφημίας: |
«Κύριε. Οχι μόνο παράγγειλαν χάμπουργκερ αλλά τσίλι που έχουν και μπέικον», ο Αναστασιάδης τους απέκλεισε. Και ευτυχώς που δεν ήταν προπονητής στην ιστιοπλοΐα, διαφορετικά θα τους είχε πετάξει στη θάλασσα, σαν τον Ιωνά.
Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Οι δύο αγγλίδες κυρίες που πιάστηκαν όμηροι για λύτρα από το ληστή Χατζηχρήστο στο «Οι Βασιλείς των Ορέων» του Έντμουντ Αμπού. Στο γράμμα που στέλνουν για τα λύτρα στον αδελφό τους στην Αγγλία δεν ξεχνάνε να υπογραμμίσουν ότι οι συνθήκες είναι άθλιες, αφού αναγκάζονται να τρώνε το ψητό χωρίς πίκλες. Και ο Μπρούνο Μετσού, ο προπονητής της Σενεγάλης. Γάλλος, λευκός, με μακρύ κυματιστό μαλλί που θα έκανε τον Ρότζερ Πλαντ να κιτρινίσει από την ζήλια, ο Μετσού ήταν ο προπονητής που οδήγησε τη Σενεγάλη στα τελικά του παγκοσμίου κυπέλλου, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Πώς; Πού να ξέρεις... Σίγουρα όμως θα έμοιαζε με τον τρόπο που πανηγύριζαν τα γκολ. ΄Οταν οι παίκτες της Σενεγάλης έτρεχαν προς τον πάγκο, ο Μετσού έφτανε να πατήσει στην άσπρη πλάγια γραμμή, για να δείξει ότι θέλει να μοιράσει την απόσταση. Παρά την απαγόρευση του κανονισμού να μπει μέσα, βρήκε τρόπο τελικά να είναι μαζί τους. Σεβόταν τον κανονισμό, αξιοποιώντας τα όριά του. Γιατί οι κανονισμοί, φτιάχτηκαν από ανθρώπους, για να προσαρμόζονται. ΄Οπως και οι άνθρωποι. |