εισαγωγή κείμενα συνδέσιες links κεντρική σελίδα εκτύπωση

Πριν επτά - οκτώ χρόνια στον ΟΦΗ είχε πάει με μεταγραφή ο Φάντι. Ηταν ο πρώτος και μοναδικός Μαλαισιανός ποδοσφαιριστής που δοκίμασε να παίξει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Οι συστάσεις ήταν άψογες. Νέος σε ηλικία, βεντέτα της Εθνικής Μαλαισίας και με διάθεση να κάνει όνομα στην Ευρώπη. Μετά από λίγο καιρό ο Φάντι εξαφανίστηκε σαν φύλλο σε παρτίδα της ξερής. Μετά από τόσα χρόνια θυμάμαι την εξήγηση όπως είχε δημοσιευτεί στο ρεπορτάζ του ΟΦΗ. «Οι συμπαίκτες του έχουν να πουν τα καλύτερα λόγια.
Το πρόβλημα είναι ότι έτρωγε φίδια και ποτέ δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στην ελληνική κουζίνα». Είμαι βέβαιος ότι την ίδια στιγμή στο Malaysian Times δημοσιευόντουσαν δηλώσεις του Φάντι για τους εξωτικούς κρητικούς, με τους αναγνώστες να αηδιάζουν στην ιδέα ότι υπάρχουν άνθρωποι που ρουφάνε κοχλιούς.

Πολύ νωρίτερα, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, ο Ρούντι, ένας κολλητός μου από το Βερολίνο, είχε αποφασίσει να ζήσει τη ρομαντική περιπέτεια της ζωής του. Το Βερολίνο ήταν ένας από τους σταθμούς του Υπερσιβηρικού. Ο Ρούντι είχε αποφασίσει να καβαλήσει το τρένο και να φτάσει μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Επέστρεψε έναν μήνα αργότερα. Από το ταξίδι του το μόνο που θυμόταν ήταν τα ατελείωτα παιχνίδια σκάκι με τους Ρώσους συνταξιδιώτες του. «Σε όλη τη διαδρομή δεν αντάλλαξα λέξη με άνθρωπο. Το μόνο που κάναμε ήταν να πίνουμε βότκα και να παίζουμε σκάκι».
΄Οπου αποδεικνύεται ότι το καλό του συκωτιού δε συμβαδίζει με τη βελτίωση της σικελικής άμυνας.

Το Deliverance - στα ελληνικά «΄Οταν ξέσπασε η βία» - είναι από τις πρώτες ταινίες του Τζον Μπούρμαν. Η ιστορία μια παρέας μεσήλικων κατοίκων της πόλης που στην εκδρομή για κανόε καγιάκ στα Απαλάχιανς έρχονται αντιμέτωποι με τους ντόπιους και κυρίως με την πρωτόγονη πλευρά του ίδιου τους του εαυτού. Ο ένας από την παρέα παίζει κιθάρα και στην αρχή της εκδρομής συναντάει ένα αυτιστικό παιδί που κρατάει ένα μπάντζο. Καθώς παίζει ένα σόλο στην κιθάρα, το παιδί το επαναλαμβάνει στο μπάντζο. Σιγά σιγά το σόλο γίνεται περίπλοκο. Καταλήγει στο αριστούργημα «Τα μπάντζο που μονομαχούν» του Ερλ Σκράγκς.

Το θέμα είναι η διάθεση. Θέλεις αντί για φαγητό να βλέπεις στο πιάτο του συμπαίκτη σου φίδια και σαλιγκάρια; Θέλεις να βρεις μια εύκολη γλώσσα παγκόσμιας επικοινωνίας όπως το σκάκι; Το θέμα στη ζωή, όπως και στο σχολείο, είναι να βρεις τρόπο να κάνεις τα ανόμοια να ταιριάξουν. Την κιθάρα να παίζει σαν μπάντζο και αντίστροφα. Είναι κόπος, αλλά αν ξεκολλήσεις από το όργανο που έμαθες να κρατάς, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αριστούργημα.


Aντώνης Πανούτσος
Δεκέμβριος 2003
[email protected]