Τι σημαίνει «μαθαίνω»

Η διαθεματική προσέγγιση, όπως και κάθε σύγχρονη προσέγγιση της γνώσης, αντιμετωπίζει τη μάθηση σαν μια διαδικασία διερεύνησης, ανακάλυψης και οικοδόμησης της γνώσης από το ίδιο το άτομο που μαθαίνει. Η διαδικασία αυτή είναι άλλοτε ατομική και άλλοτε συλλογική. Η μάθηση προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας απορίας (όταν συνειδητοποιούμε την άγνοιά μας για κάτι) ως αποτέλεσμα της ανάγκης μας να επιλύσουμε ένα πρόβλημα/να αντιμετωπίσουμε μια προβληματική κατάσταση με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι (λειτουργική αντίληψη της γνώσης).

Η μάθηση προκύπτει άλλοτε με τρόπο περισσότερο διαισθητικό (π.χ. μάθηση πραγμάτων που σχετίζονται με το φυσικό ή το κοινωνικό περιβάλλον μας) άλλοτε με τρόπο πιο συστηματικό. Πάντως, και στη μια και στην άλλη περίπτωση, η μάθηση, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να βασίζεται σε παλιές γνώσεις και εμπειρίες των παιδιών. Αυτές τις γνώσεις και εμπειρίες είτε θα τις ισχυροποιήσει είτε θα τις αναδιοργανώσει για να τις μετασχηματίσει σε γνώσεις περισσότερο επιστημονικές.

Μαθαίνω, όμως, σύμφωνα με τη σύγχρονη αντίληψη δε σημαίνει μόνο αποκτώ γνώσεις και ακόμη περισσότερο δε σημαίνει «μαθαίνω απέξω»!!! Σημαίνει αποκτώ και δεξιότητες ή, αλλιώς, κάποια «εργαλεία» που μπορώ ανά πάσα στιγμή να τα χρησιμοποιήσω για να μάθω κάτι, σημαίνει δηλαδή «μαθαίνω να μαθαίνω». Για παράδειγμα, μαθαίνω να αναζητώ πληροφορίες, να επιλέγω τις πιο σημαντικές ανάμεσα σε αυτές, να συγκρίνω, να κάνω υποθέσεις, να οδηγούμαι σε συμπεράσματα, να μεταφέρω σε ένα νέο πλαίσιο μια γνώση που έχω αποκτήσει σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, μαθαίνω να κρίνω. Αυτά τα στοιχεία διασφαλίζονται, όπως θα δούμε και στη συνέχεια, μέσω της διαθεματικής προσέγγισης.