Μπορεί ο εκπαιδευτικός να ελέγξει και να παρακολουθήσει όχι μόνο
την πορεία αλλά και την αποτελεσματικότητα αυτού του μαθήματος;
Με βάση όσα αναπτύχθηκαν παραπάνω, φαίνεται ότι αυτό μπορεί να το
κάνει, κυρίως από τη στιγμή που για αυτόν η αποτίμηση των αποτελεσμάτων
δεν ταυτίζεται με μια «απλή μέτρηση» των τελικών επιδόσεων των παιδιών
σε σχέση με ένα στόχο (συγκεφαλαιωτική αξιολόγηση), αλλά εμπεριέχει
και την παρατήρηση της όλης διαδικασίας που ακολουθούν τα παιδιά για
την κατάκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων (διαμορφωτική αξιολόγηση).
Επιπλέον, η αποτίμηση αυτή δε θα έθετε κανένα πρόβλημα από τη στιγμή
που ο εκπαιδευτικός θα επένδυε, όπως είδαμε, με στόχους τις πρωτοβουλίες
των παιδιών.
Για παράδειγμα, θα μπορούσε να προσδώσει στην πρωτοβουλία της Ελένης
(να αφηγηθεί στα υπόλοιπα παιδιά το έργο που είδε στην τηλεόραση)
τους εξής στόχους:
Εξάσκηση της αφηγηματικής ικανότητας (δημιουργία προφορικού κειμένου
που να πληροί κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις).
Σωστή χρήση λεξιλογίου και τήρηση συντακτικών κανόνων. Ικανότητα συγκέντρωσης
και παρακολούθησης μιας ιστορίας που αφηγείται ένας συνομήλικος κ.λπ.
Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα, ο εκπαιδευτικός, θέτοντας αυτούς τους
στόχους, θα μπορούσε να προβεί τόσο σε διαμορφωτική όσο και σε συγκεφαλαιωτική-τελική
αξιολόγηση, αν κάτι τέτοιο του ήταν για κάποιο λόγο απαραίτητο.
