Ο μαθητής πρέπει να φέρνει εις πέρας «έργα».

Ο μαθητής, για να μπορέσει να «τελειώσει» το υποχρεωτικό του σχολείο, πρέπει να μάθει να «φέρει σε πέρας» μια μάλλον περιορισμένη ποικιλία από «έργα», παρά να κατανοεί λειτουργικά το μεγάλο όγκο των διαφορετικών περιεχομένων του αναλυτικού προγράμματος.

Πρέπει

να απαντάει σε ερωτήσεις
να συμπληρώνει τεστ
να απομνημονεύει κείμενα και αλγόριθμους
να λύνει ασκήσεις και προβλήματα
να συγγράφει εργασίες
να συντάσσει εκθέσεις

Φυσικά, η υπόθεση ότι μόνο η γνώση του περιεχομένου αφενός αρκεί και αφετέρου αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχία όλων των παραπάνω δραστηριοτήτων δεν επαρκεί. Θα μπορούσα, μάλλον, να υποθέσω ότι η μαθητική ζωή μοιάζει περισσότερο με μια μακρόχρονη μαθητεία μέσα σε έναν, σχετικά αυτόνομο, κοινωνικό υπο-χώρο με ισχυρούς θεσμούς και ακόμη ισχυρότερη παράδοση. Μια μαθητεία που το αποτέλεσμά της φαίνεται να έχει μικρότερη σχέση με τα περιεχόμενα των διάφορων μαθημάτων, από τη σχέση που έχει με τα θεσμοθετημένα ή τα παραδοσιακά «έργα» του εκπαιδευτικού χώρου.

Μια αντίστοιχη, επίσης, εικόνα θα μπορούσα να υποθέσω ότι περιγράφει και τον εκπαιδευτικό, ανεξαρτήτως ειδικότητας.
Έτσι λοιπόν είναι τα πράγματα;