Διδασκαλία και μάθηση στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης

Η γενική εκπαίδευση, τόσο στο δημοτικό σχολείο όσο και στο γυμνάσιο, είναι οργανωμένη στη βάση μιας ποικιλίας διακριτών «περιεχομένων».

Η προσέγγιση αυτή συντηρεί την αντίληψη της «μεταφοράς» της γνώσης, εκεί όπου η διδακτική διαδικασία αντιμετωπίζεται είτε ως διδασκαλία (με το διδάσκοντα-πομπό στο κέντρο του ενδιαφέροντος) είτε ως μάθηση (με το μαθητή-δέκτη στην αντίστοιχη θέση).

Στις μέρες μας η εικόνα αυτή έχει αλλάξει. Τόσο οι γνωσιακές θεωρίες που υποστηρίζουν την οικοδόμηση της γνώσης από τα υποκείμενά της, όσο και η απόδοση σημασίας στην κοινωνική και πολιτισμική δυναμική της διδακτικής διαδικασίας ευνοούν μια «ολιστική» προσέγγιση της διδασκαλίας-μάθησης (με τη λογική ότι η διαδικασία της διδασκαλίας δεν είναι εύκολο να οριοθετηθεί σε σχέση με αυτή της μάθησης μέσα σε ένα πλαίσιο όπου εκπαιδευτικοί και μαθητές αφενός αλληλοεπηρεάζονται και αφετέρου πιέζονται από κοινωνικές ή πολιτισμικές νόρμες).

Αυτή ακριβώς η «ολιστική» προσέγγιση αποκαλύπτει ότι η διάχυση του περιεχομένου μέσα στη διδακτική διαδικασία είναι ένα γεγονός που συνέβαινε «από πάντα». Οι ισχυρές θεσμικές, κοινωνικές ή «ανθρώπινες» σχέσεις μέσα στην τάξη προωθούσαν ―και προωθούν― πρακτικές οι οποίες αποδεικνύουν ότι η «οργανωτική αρχή» της εκπαίδευσης δεν είναι το περιεχόμενο.
Τι πρέπει να κάνει ο μαθητής;