Οι «ιδέες των μαθητών» προσεγγίζονται σήμερα με διαφορετική οπτική, ως «αυτόχθων επιστήμη», δείχνουν να είναι σε κάποιο βαθμό συνδεδεμένες με τις τοπικές κουλτούρες και προτείνονται μέχρι και για να καταλάβουν θέση γνωστικού αντικειμένου στα επίσημα αναλυτικά προγράμματα. Με αυτό τον τρόπο, ενώ το κονστρουκτιβιστικό διδακτικό ρεύμα ξεκίνησε αντιμετωπίζοντας το εμπειρικό σώμα γνώσεων των μαθητών ως λανθασμένο και προς αντικατάσταση, κατέληξε να το βλέπει ως εναλλακτικό προς το αντίστοιχο επιστημονικό. Η μεταστροφή αυτή άλλαξε δραματικά το πλαίσιο μέσα στο οποίο το περιεχόμενο των Φυσικών Επιστημών θεωρείται σημαντικό. Από περιεχόμενο που περιγράφει και ερμηνεύει τη φύση κατά τρόπο μοναδικό και αληθή, μετατράπηκε σε περιεχόμενο εναλλακτικό της καθημερινής εμπειρικής γνώσης, το οποίο όμως θεωρείται αφενός το μόνο κοινά αποδεκτό από όλες τις κουλτούρες και, αφετέρου, το μόνο περιεχόμενο που μπορεί να αξιοποιήσει το τρέχον τεχνολογικό περιβάλλον. Τα χαρακτηριστικά αυτά δείχνουν το δρόμο μιας νέας πολιτικής διαχείρισης του ίδιου, περίπου, παλιού περιεχομένου.
|