Ο στόχος του «επιστημονικού και τεχνολογικού» εγγραμματισμού

Η διαχείριση αυτή έγινε ρητή τη δεκαετία του '90. Στο πλαίσιο της πολιτικής εκτίμησης για μια επερχόμενη παγκόσμια κοινωνία, προωθήθηκε για τις σχολικές Φυσικές Επιστήμες ο στόχος του «επιστημονικού και τεχνολογικού» εγγραμματισμού. Πρόκειται για ένα στόχο που εξακολουθεί να αποσυνδέει τα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών από το γενικότερο πλαίσιο της εκπαίδευσης, μια και προτείνει ένα διαφοροποιημένο εγγραμματισμό (περισσότερο παγκόσμιο) μέσα στους κόλπους του όποιου τοπικού. Από την άλλη μεριά, η κατάσταση αυτή ξεκαθαρίζει το τοπίο της διπλής κουλτούρας των Φυσικών Επιστημών. Η τεχνολογική διάσταση του προτεινόμενου εγγραμματισμού παραπέμπει στην «εργαστηριακή-προφορική» κουλτούρα και η επιστημονική διάσταση στην «εγγράμματη-θεωρητική». Από τη μια μεριά, οι νέες διδακτικές προτάσεις φαίνεται να έχουν μπροστά τους ένα πιο ευδιάκριτο σκηνικό, από την άλλη, όμως, έχουν να διαχειριστούν το ίδιο περίπου παλιό και «ιερό» περιεχόμενο μέσα στην ίδια, και από καιρό σταθεροποιημένη, εκπαιδευτική παράδοση.
Ο «τρίτος» δρόμος (;)