|
Κατ' αρχάς χρειάζεται να γίνει αποδεκτό ότι εκείνο που επείγει είναι να αλλάξει παντού ο τρόπος που διδάσκεται η ιστορία. Δεν υπάρχει δηλαδή ανάγκη για «ειδική ιστορία» στη Θράκη. Εκκρεμεί και εκεί, όπως και σε πανελλαδικό επίπεδο, να γίνουν κάποια απαραίτητα βήματα που επανειλημμένες επιστημονικές έρευνες έχουν εντοπίσει: η σχολική ιστορία πρέπει να «αποπολιτικοποιηθεί», δηλαδή να «απο-ιδεολογικοποιηθεί», το σχολικό σύστημα πρέπει να αποκεντρωθεί, το λεπτομερές αναλυτικό πρόγραμμα πρέπει να αντικατασταθεί από άλλο πιο γενικό και πιο ευέλικτο, και το ένα και μοναδικό εγχειρίδιο πρέπει να καταργηθεί. Επειδή όμως όλα αυτά είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν, επανερχόμαστε συνεχώς στο ερώτημα: τι κάνουμε στο μεταξύ; Στη Θράκη, όπως και στην Κρήτη, στη Λέσβο, όπως και στην Κεφαλλονιά. Πόσο μάλλον που με τη σημερινή πραγματικότητα της μετανάστευσης και των «αλλοδαπών» παιδιών που φοιτούν στο ελληνικό σχολείο, η ιδιαιτερότητα της Θράκης έχει πλέον περιοριστεί στο καθεστώς των μειονοτικών σχολείων και στην ιδιαίτερα μεγάλη, σε σχέση με άλλες περιοχές, συγκέντρωση αλλόγλωσσου και αλλόθρησκου μαθητικού πληθυσμού.
|
