Ο περιορισμός του χρόνου

Η αγωνία της χρονικής καθυστέρησης συνδέεται άμεσα και με το φόβο της μη κάλυψης της ύλης του αναλυτικού προγράμματος, άρα και με τη μεταφορά γνωστικών κενών στις επόμενες τάξεις. «Δεν προλαβαίνω καλά καλά να τελειώσω τα βιβλία, πότε να κάνουμε project;» ρωτάνε συχνά πολλοί εκπαιδευτικοί.

Όπως ειπώθηκε και προηγουμένως, η υλοποίηση ενός σχεδίου εργασίας δεν είναι ανεξάρτητη από την ύλη του αναλυτικού προγράμματος.

Αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση της ύλης, που δεν στηρίζεται σε ξεχωριστά και ασύνδετα μεταξύ τους μαθήματα, αλλά σε ενότητες που προσεγγίζονται διαθεματικά.

Ο εκπαιδευτικός, γνωρίζοντας από πριν το περιεχόμενο της ύλης που έχει να διδάξει, μπορεί να την αναλύσει και να την επανασυνθέσει με βάση τους άξονες του σχεδίου εργασίας. Έτσι, παρόλο που η ύλη δε θα διδάσκεται σελίδα - σελίδα και μάθημα -μάθημα με τον παραδοσιακό τρόπο, το σχέδιο εργασίας μπορεί να καλύψει τις ενότητες της ύλης που σχετίζονται με το υπό διαπραγμάτευση θέμα. Εξάλλου, ο εκπαιδευτικός έχει πάντα την ευχέρεια να συμπτύξει ενότητες, να αναλύσει κάποιες άλλες και γενικώς να προσαρμόσει την ύλη ανάλογα τόσο με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της τάξης του, όσο και με τη διδακτική προσέγγιση που χρησιμοποιεί. Η σπειροειδής διάταξη της ύλης που ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα δίνει ακόμη το περιθώριο στον εκπαιδευτικό να μεταθέσει τη διδασκαλία κάποιων ενοτήτων για την επόμενη χρονιά.