Σκηνή σε μια τάξη νηπιαγωγείου

Από κείμενο της νηπιαγωγού Σ. Κοντζαμάνη:
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, προσπαθώντας να γνωρίσω τα νήπια που μόλις έχουν έρθει στο σχολείο, τα παρατηρώ, καθώς ελεύθερα ασχολούνται στις διάφορες γωνιές δραστηριοτήτων. Καθένα από αυτά είναι σίγουρα μοναδικό και ξεχωριστό.

Η Κατερίνα    Η Χριστίνα
 
Η Κατερίνα είναι καλοντυμένη πάντα. Απασχολείται αθόρυβα, κυρίως στις γωνιές της χειροτεχνίας και της γραφής. Διαθέτει πλούσιο λεξιλόγιο και φαίνεται να έχει αποκτήσει επίγνωση των κοινωνικών συμβάσεων. Μου μιλάει στον πληθυντικό και γνωρίζει πότε να μιλήσει και πότε να σταματήσει. Δείχνει εξοικειωμένη με τα βιβλία. Τα κρατάει προσεκτικά και μου εξηγεί το περιεχόμενό τους, καθώς πολλά από αυτά τα έχει και στο σπίτι της. Τρώει προσεκτικά το, συνήθως προσεγμένο, φαγητό της και τακτοποιεί την τσάντα της με προσοχή. Όμως και τα πράγματά της στο συρτάρι της είναι πάντα τακτοποιημένα. Παρακολουθεί με ενδιαφέρον τη συζήτηση στη γωνιά της συζήτησης. Παρεμβαίνει, αφού ζητήσει το λόγο, έχει ιδέες, προβληματισμούς και δικαιολογεί την άποψή της με επιχειρήματα που φαίνονται λογικά. Είναι συγκροτημένη, ικανή και έχει αυτοπεποίθηση. Διευθετεί με ηρεμία τις διαφορές που προκύπτουν με τα άλλα παιδιά και ζητάει την παρέμβασή μου όταν χρειάζεται.
Η Χριστίνα δε φαίνεται να υστερεί σε εξυπνάδα. Φοράει καθαρά ρούχα αλλά κακής, κατά τη γνώμη μου, αισθητικής (ασυνδύαστα εμπριμέ ρούχα, γυαλιστερά παπούτσια κ.λπ.). Σε λίγη ώρα αφού έρθει στο σχολείο το χτένισμα των μαλλιών της έχει χαλάσει και συνέχεια προσπαθεί να τα διώξει από το πρόσωπό της. Προτιμά να παίζει στις θορυβώδεις γωνιές (π.χ. γωνιά μεταμφίεσης). Εμπλέκεται συνέχεια σε καβγάδες, τις περισσότερες φορές για ασήμαντους λόγους, ζητάει συνεχώς την παρέμβασή μου, κλαίει πολύ εύκολα, φωνάζει δυνατά και η τσιριχτή φωνή της ξεχωρίζει. Δε φαίνεται καθόλου εξοικειωμένη με τα βιβλία, που τα χρησιμοποιεί σαν βεντάλια ή ως μέσο για να χτυπήσει κάποιο παιδί που την ενόχλησε. Δεν έχει καθόλου αναπτυγμένη τη λεπτή κινητικότητα, δεν είναι εξοικειωμένη με τα υλικά της χειροτεχνίας και το αισθητικό αποτέλεσμα των εργασιών της δεν είναι ικανοποιητικό (τσαλακωμένες και μουντζουρωμένες ζωγραφιές). Δεν ενδιαφέρεται για τα θέματα που συζητάμε, αποσπάται εύκολα η προσοχή της και διακόπτει συνεχώς χωρίς να πάρει το λόγο για να δηλώσει κάτι άσχετο που της ήρθε στο μυαλό. Κινείται απρόσεκτα, τρέχει στην τάξη παρά τους κανονισμούς, σκοντάφτει, χτυπάει, κλαίει. Δε φαίνεται ευχαριστημένη ούτε φαίνεται να βολεύεται στο περιβάλλον του σχολείου.
  Τι περιγράφουν τα δύο παραδείγματα;