Δύο γράμματα της Εμινέ |
| Προς μεγάλη έκπληξη της φιλολόγου το γράμμα της Εμινέ προς τον αδελφό της είναι γραμμένο στα γερμανικά, που διδάσκεται η Εμινέ στο σχολείο. Τα δύο κείμενα είναι κάπως μεγαλύτερα από τα γραπτά κείμενα που παραδίδει η Εμινέ στο καθημερινό μάθημα. Το ελληνικό κείμενο είναι κατά πολύ καλύτερο από αυτά που παραδίδει συνήθως. Έχει βεβαίως πολλά λάθη και αδυναμίες, αλλά είναι ένα επικοινωνιακό κείμενο, με πληροφορίες για τη ζωή της Εμινέ, με τα συναισθήματά της προς τον πατέρα της και τις μικρές κοριτσίστικες διεκδικήσεις της: «Φέρε μου αυτό, φέρε μου το άλλο...».
Για το γράμμα στα γερμανικά η φιλόλογος δεν μπορεί να εκφέρει γνώμη, καθώς δε γνωρίζει η ίδια γερμανικά, και απευθύνεται στην καθηγήτρια των γερμανικών, η οποία, σημειωτέον, είναι Γερμανίδα. Μα ναι, η Εμινέ έχει τον καλύτερο βαθμό στην τάξη στα γερμανικά, διαβάζει και γράφει πολύ καλά. Εξάλλου, ο αδελφός της της στέλνει γερμανικά τραγούδια και βιβλία και τα διαβάζει με πολύ μεράκι και κέφι. Μάλιστα, αλληλογραφεί με τον αδελφό της στα γερμανικά για να μην καταλαβαίνει η μητέρα και τα αδέλφια της τι λένε και ζήτησε κάποιες φορές τη βοήθεια της φιλολόγου των γερμανικών στα γράμματα που έγραφε: «Πώς λέμε αυτό στα γερμανικά, κυρία, πώς κλείνω το γράμμα...». Εξάλλου, τα γερμανικά διδάσκονται με την επικοινωνιακή μέθοδο και το γράμμα ως κειμενικό είδος επανέρχεται πολλές φορές στο προσκήνιο. Η φιλόλογος των ελληνικών μένει κατάπληκτη και αποσβολωμένη. Αισθάνεται ενοχές που η μαθήτριά της αποδίδει καλύτερα στα γερμανικά από ό,τι στα ελληνικά και κάνει το λάθος που κάνουν όλοι οι ευσυνείδητοι δάσκαλοι, να ενοχοποιούν τη μέθοδό τους, τις ανεπάρκειές τους και να ρίχνουν το σφάλμα αποκλειστικά στον εαυτό τους. |
 |
