Διεθνώς παραμένει ανοικτή η συζήτηση για το βαθμό στον οποίο η εκπαίδευση μπορεί να αναπληρώσει τις ελλείψεις ενός κοινωνικά στερημένου σπιτιού. Η αρχικά πιο απαισιόδοξη άποψη σε σχέση με τις δυνατότητες παρέμβασης με ενισχυτικά προγράμματα ανασκευάστηκε μέσα από μελέτες. Αυτές έδειξαν ότι η ενεργητική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην κοινότητα και η εδραίωση επαφής με τους γονείς ήταν από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά προγραμμάτων που αποδείχθηκαν επιτυχή στην καταπολέμηση της σχολικής αποτυχίας, ακόμη και αν τα σχολεία βρίσκονταν σε κοινωνικά υποβαθμισμένες περιοχές.
|