Απειλούνται και οι γονείς! |
Αλλά και οι γονείς μπορεί να αισθανθούν ευάλωτοι και απειλημένοι από τις προσπάθειες του σχολείου να τους εντάξει με κάποιους τρόπους. Ερχόμενοι πιο κοντά στο σχολείο, αποκαλύπτονται οι αδυναμίες τους και φοβούνται ότι θα είναι ανοικτοί σε κριτική για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Ενεργοποιούνται όλων των ειδών οι καταδιωκτικοί φόβοι, ταυτίσεις και προβολές.
Ο δάσκαλος, όπως και πολλοί άλλοι επαγγελματίες σαν το γιατρό, το νοσοκόμο, τον κοινωνικό λειτουργό ή τον ψυχολόγο, συχνά υιοθετεί ένα γονικό ρόλο. Ιδιαίτερα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου ο ρόλος αυτός είναι όχι μόνο αναπόφευκτος αλλά και επιθυμητός. Ο δάσκαλος φροντίζει, παίρνει και δίνει στοργικά συναισθήματα, έχει σωματική επαφή με τα παιδιά, νοιάζεται για την ασφάλειά τους. Ωστόσο, αυτός ο ρόλος μπορεί δυνάμει να οδηγήσει και σε δυσκολίες. Μπορεί να δημιουργηθεί ένα ακόμη πεδίο ανταγωνισμού ανάμεσα σ' αυτόν και το γονιό, που ξεκινάει από μια βαθύτερη, ασυνείδητη επιθυμία του δασκάλου να αγαπηθεί από το μαθητή του σαν να ήταν πραγματικός του γονιός. |
Ένα διαφορετικό σύστημα αξιών |