Τι συνέβη σε αυτές τις δύο σκηνές;


Σκηνή 2η

Στη δεύτερη σκηνή βλέπουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος καθηγητής για να διδάξει ιστορία, το πιο φορτισμένο, ίσως, ιδεολογικά μάθημα. Στο μεγαλύτερο μέρος της σχολικής χρονιάς διδάσκονται κεφάλαια από την ελληνική ιστορία του 19ου αιώνα. Η βασική αντίδραση των μειονοτικών μαθητών στο μάθημα είναι η σιωπή. Η συμμετοχή τους είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Το μάθημα γίνεται ανιαρό, βαρετό, δύσκολο τόσο για το διδάσκοντα όσο και τους μαθητές. Ο εκπαιδευτικός, προσπαθώντας να ερμηνεύσει αυτή τη σιωπή, τη βλέπει ως τη βασική αδυναμία να κατανοήσουν οι μαθητές γλωσσικά τα κείμενα του βιβλίου. Αυτή η πρώτη ανάγνωση είναι άλλωστε αυτή που επικρατεί στο σχολείο και τη συμμερίζονται και οι υπόλοιποι συνάδελφοί του.  

Αυτή η σιωπή αρχίζει να σπάει κάποια στιγμή με ένα φαινομενικά άσχετο θέμα. Τα αγόρια της τάξης, με αφορμή το κίνημα της γυναικείας χειραφέτησης, αρχίζουν δειλά να μιλούν με δική τους πρωτοβουλία μέσα στην τάξη. Από την άλλη πλευρά τα κορίτσια, παρόλο που το θέμα διαπραγμάτευσης είναι ένα γυναικείο θέμα, εξακολουθούν να σιωπούν. Η άρση της σιωπής, από τη μεριά των αγοριών, τον χαροποιεί και τον προβληματίζει.  

Σκηνή 2η συνέχεια