Τι συνέβη σε αυτές τις δύο σκηνές; |
| Σκηνή 1η Οι δασκάλες εργάζονται σε ένα σχολείο με πολλά προβλήματα. Ελληνόφωνοι και τουρκόφωνοι μαθητές διδάσκονται μαζί σε ένα σχολείο στο κέντρο της Αθήνας. Οι δυσκολίες μιας τέτοιας «συνύπαρξης» είναι πολλές και σε διαφορετικά επίπεδα. Η ανομοιογένεια σε αυτό το σχολείο δεν εντοπίζεται μόνο στις διαφορετικές επιδόσεις, στο διαφορετικό κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον της οικογένειας, στο διαφορετικό φύλο ή στις διαφορετικές ταχύτητες μάθησης, παραμέτρους που συναντάμε σε οποιοδήποτε σχολείο, αλλά και στη διαφορετική μητρική γλώσσα και θρησκεία, στις διαφορετικές πολιτισμικές συνήθειες. Συγκρουσιακές είναι και οι σχέσεις του σχολείου με τους γονείς: οι ελληνόφωνοι γονείς θεωρούν ότι το επίπεδο της γειτονιάς, όπως και του σχολείου, είναι χαμηλό λόγω της παρουσίας των τουρκόφωνων και οποιοδήποτε δυσάρεστο γεγονός αποτελεί για αυτούς αφορμή να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους. Μέχρι τη συγκεκριμένη παρέμβαση οι εκπαιδευτικοί που δούλευαν στο σχολείο αυτό έκαναν μάθημα σχεδόν αποκλειστικά με τους ελληνόφωνους μαθητές, περιθωριοποιώντας παντελώς όλους τους αλλόφωνους. Οι τουρκόφωνοι γονείς δυσκολεύονταν ακόμα και να περάσουν την πόρτα του σχολείου, θεωρώντας ότι ήταν ένας απαγορευμένος για αυτούς χώρος. Από τη μια πλευρά δεν κατείχαν καλά την ελληνική γλώσσα και δεν μπορούσαν να απευθυνθούν στους εκπαιδευτικούς και από την άλλη οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν κάνει κάτι για να τους προσελκύσουν. |
| Σκηνή 1η συνέχεια |