Κοινωνίες σε μετάβαση και έρευνα δράσης

Οι αλλαγές είναι ραγδαίες, το πλαίσιο αλλάζει συνεχώς, το δεδομένα τρέχουν και οι άνθρωποι αδυνατούν να τα παρακολουθήσουν και να τα κατανοήσουν. Κάποιοι νιώθουν ότι απειλούνται από αυτή την αλλαγή. Φοβούνται και εύκολα αναπολούν τις εποχές που «είχαν λίγα χρήματα μεν, αλλά ήξεραν τι περιμένουν απ' τη ζωή τους». Άλλοι αλλάζουν ξαφνικά τα πάντα, αρνούμενοι όλες τους τις ρίζες και τις προγενέστερες αξίες. Νιώθουν μια επιτακτική ανάγκη ενσωμάτωσης. Να γίνουν σαν τους άλλους, να μην ξεχωρίζουν. Σε ένα πλαίσιο μετάβασης γίνονται αντιληπτές ποικίλες αντιδράσεις απέναντι στη νεωτερικότητα. Είναι όλες αναμενόμενες, γιατί είναι σαφές πως η αλλαγή στη ζωή των ανθρώπων τούς προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα, που συνδέονται κυρίως με τις οικογενειακές καταβολές, τα οικογενειακά και προσωπικά σχέδια ζωής, καθώς και με το πόσο έχει «προβλεφθεί» στα σχέδια ζωής το ενδεχόμενο ανατροπής των δεδομένων.  

Τι κάνει όμως ένας δάσκαλος όταν εργάζεται σε μια κοινωνία σε μετάβαση;

Τι σημαίνει κατανοώ το πλαίσιο, όταν το πλαίσιο αλλάζει συνεχώς;

Πόση έρευνα δράσης μπορεί εντέλει να κάνει ένας εκπαιδευτικός που εξακολουθεί να αποτελεί ξένο σώμα σε μια τέτοια κοινωνία;

Πόσο εύκολο είναι να μην παραιτηθεί από την προσπάθεια, η οποία του έχει «χαρίσει» τόσες ανατροπές και απογοητεύσεις;
  Μια δύσκολη απάντηση