Σε ποια γλώσσα μιλάμε μεταξύ μας;

Η πιο σταθερή πρακτική μέσα στην οικογένεια είναι η χρήση των αγγλικών ανάμεσα στον Μπομπ και μένα όταν μιλάμε οι δυο μας. Πέρα από αυτή την περίπτωση σχεδόν όλα τα ενδεχόμενα σχήματα επικοινωνίας είναι δυνατά.

  Στο σπίτι με τα παιδιά μιλάω συνήθως γαλλικά, αλλά το ίδιο συχνά τους μιλάω ελληνικά, ανάλογα με το θέμα που συζητάμε, ή ακόμα ―πολύ σπάνια― μου συμβαίνει να τους πω κάποιες φράσεις στα αγγλικά. Ο Μπομπ μιλάει επίσης γαλλικά με τα παιδιά τις περισσότερες φορές, αλλά τους μιλάει και αγγλικά και μάλιστα (πολύ σπάνια, είναι αλήθεια, αλλά συμβαίνει) μπορεί να τους πετάξει και κάποιες φράσεις στα ελληνικά. Μεταξύ τους τα παιδιά μιλάνε κυρίως γαλλικά και πιο σπάνια ελληνικά. Μέχρι σήμερα δε χρησιμοποιούν τα αγγλικά μεταξύ τους.  

Πρέπει να πω εδώ ότι ποτέ δεν είχαμε με τον Μπομπ ένα «σχέδιο» ως προς τη χρήση των τριών γλωσσών μέσα στην οικογένεια. Υπήρχε πάντα μεγάλη επιτρεπτικότητα στο σπίτι ως προς τις γλώσσες. Ποτέ δεν επιβάλαμε μια γλώσσα όταν μιλούσαμε με τα παιδιά και ποτέ δεν τα εμποδίσαμε να περνάνε από τη μια γλώσσα στην άλλη κατά τις συζητήσεις μας. Κατά κανόνα ακολουθούμε την προτίμηση που εκφράζουν τα παιδιά. Όταν, για παράδειγμα, ξεκινώ να πω κάτι στα παιδιά στα ελληνικά και εκείνα επιμένουν να μου απαντούν στα γαλλικά, δεν επιμένω από την πλευρά μου και συνεχίζω τη συζήτηση στα γαλλικά.
  Η επίδραση του θέματος συζήτησης στην επιλογή γλώσσας