Code switching |
|
|
Οι κοινωνιογλωσσολόγοι αποκαλούν το ανακάτεμα ή την εναλλαγή γλωσσών στο λόγο ή σε μία συζήτηση «code switching» (όπου «code»/«κώδικας» = «γλωσσικός κώδικας»). Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολυάριθμες μελέτες αναφορικά με το «code switching» οι οποίες προτείνουν διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά, σε όλες τις περιπτώσεις, η γλωσσολογική μελέτη αντιτίθεται στη διαδεδομένη αντίληψη ότι το «code switching» είναι μια αυθαίρετη απόκλιση ως προς τη μόνη δυνατή νόρμα της ομοιόμορφης γλώσσας, ή σε αυτή την ιδέα που περιορίζει το «code switching» σε μια λειτουργία «εμβαλωματική» ενός γλωσσικού κενού: χρησιμοποιούμε μια λέξη ή μια φράση σε μια άλλη γλώσσα γιατί δεν ξέρουμε πώς λέγεται αυτό στη γλώσσα την οποία μιλάμε εκείνη τη στιγμή.
Αντίθετα, η εργασία των γλωσσολόγων σ' αυτό τον τομέα αποκάλυψε ότι το «code switching» είναι σε πολύ μεγάλο μέρος λειτουργικό, που σημαίνει ότι έχει ένα νόημα, ότι προσθέτει μια σημασία στο λόγο. Στο δικό μας οικογενειακό περιβάλλον η χρήση των τριών γλωσσών γίνεται σε ποικίλες μορφολογικές εκδοχές (χρησιμοποιούμε ελληνικά όταν μητέρα και παιδιά μιλάμε για τις διακοπές στην Ελλάδα, αλλά αγγλικά όταν για το ίδιο θέμα μιλάμε μητέρα, πατέρας, παιδιά κτλ.). Επιπλέον είναι δυνατόν στην ίδια συζήτηση να χρησιμοποιούμε πολλές γλώσσες ταυτόχρονα. Πράγματι, δεν απαγορεύσαμε ποτέ το ανακάτεμα των γλωσσών μέσα στην οικογένεια. Σε αντίθεση με αυτούς που αποδίδουν ηθικές αρετές στη χρήση μιας μόνο γλώσσας (και μάλιστα καθαρής, χωρίς κανένα γλωσσικό ανακάτεμα), θεωρούμε ότι το ανακάτεμα των γλωσσών μπορεί να είναι εκφραστικό, ανακουφιστικό, δημιουργικό  και, στο κάτω κάτω της γραφής, διασκεδαστικό και, ως εκ τούτου, εποικοδομητικό. Υπάρχει λοιπόν μέσα στην οικογένεια μεγάλη επιτρεπτικότητα σε ό,τι αφορά στον τρόπο με τον οποίο καθένας μας χρησιμοποιεί τις γλώσσες.
|
|
| Οι απόψεις του J.J. Gumperz | |
