Πώς (αυτο)προσδιοριζόμαστε σε σχέση με όλα αυτά; |
Είναι προφανές ότι δεν (αυτο)προσδιοριζόμαστε με τον ίδιο τρόπο μέσα στην οικογένεια. Κατά βάση, υπάρχει κυρίως μια διαφορά στον τρόπο που (αυτο)προσδιοριζόμαστε απ' τη μια ο Μπομπ και εγώ και από την άλλη τα παιδιά. Για τον Μπομπ ή εμένα η συμμετοχή στην εθνική πολιτιστική μας ταυτότητα είναι πρωταρχικής σημασίας, αλλά κάναμε και οι δύο τη συνειδητή επιλογή της αποδοχής του άλλου με τις συνήθειες τις χαρακτηριστικές της κουλτούρας του (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτό γίνεται πάντα χωρίς προβλήματα).
Κάναμε επίσης την επιλογή να γνωρίσουμε την κουλτούρα του άλλου και να κρατήσουμε το ίδιο ευρύ πνεύμα και πέραν αυτού, απέναντι σε κάθε άλλη κουλτούρα. Η διαφορά, εντούτοις, μεταξύ μας συνίσταται στο γεγονός ότι ο Μπομπ έχει καθαρά διατηρήσει την εθνική του πολιτιστική καταγωγή, ενώ εγώ έχω μάλλον την τάση να (αυτο)προσδιορίζομαι σήμερα ως Ελληνίδα, με ποικιλία πολιτιστικών αναφορών.
Για τα παιδιά τα πράγματα είναι πολύ λιγότερο κατασταλαγμένα. Γι' αυτά το θέμα είναι να βρούνε το δρόμο τους ανάμεσα σε όλες αυτές τις συνδέσεις και κληρονομιές που έχουν στη διάθεσή τους, να κάνουν ενδεχομένως κάποιες επιλογές και να οικοδομήσουν σταδιακά με όλα αυτά μια δική τους σύνθετη ταυτότητα. Εξακολουθούν να βρίσκονται, και ίσως θα βρίσκονται ακόμη για καιρό, σε αυτή την αναζήτηση, κάτι που τα οδηγεί στο να αλλάζουν συχνά στάσεις και αντιλήψεις.
Ο Φίλιππος Η Λουίζα |
 |
