Η επιλογή του Φίλιππου

Όταν ήρθε η στιγμή να αφήσει ο Φίλιππος το σχολείο του για να πάει στο γυμνάσιο, μείναμε έκπληκτοι όταν τον ακούσαμε να μας λέει ότι ήθελε να πάει στο Ευρωπαϊκό Σχολείο, ενώ όλοι οι φίλοι του από το δημοτικό θα συνέχιζαν στο πιο κοντινό γυμνάσιο. Αυτό το γυμνάσιο δέχεται προφανώς τα παιδιά από πολλά δημοτικά σχολεία αυτού του τμήματος της πόλης, πράγμα που έχει συνέπεια να είναι πολύ πιο μεγάλο από το δημοτικό σχολείο του Φίλιππου. Θα βρισκόταν, επομένως, σε ένα σχολικό περιβάλλον με πολλά νέα πρόσωπα, καθηγητές και μαθητές, αλλά πάντα πιστεύαμε ότι αυτό δε θα ήταν πρόβλημα, δεδομένου ότι ο Φίλιππος έδειχνε πολύ καλά εγκλιματισμένος στο βελγικό σύστημα.  

Ήμασταν πάντα πολύ επιφυλακτικοί στην ιδέα του Ευρωπαϊκού Σχολείου, αλλά προσπαθήσαμε, παρ' όλα αυτά, να καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους ο Φίλιππος ήθελε να πάει σε αυτό. Ο Φίλιππος στο δημοτικό είχε φοιτήσει σε γαλλόφωνο σχολείο, οπότε αναγκαστικά θα πήγαινε στο γαλλικό τμήμα του Ευρωπαϊκού Σχολείου, αλλά νομίζαμε στην αρχή ότι εκείνος είχε κάνει αυτή την επιλογή για να βρίσκεται σε επαφή με τους έλληνες φίλους του (πρόκειται για παιδιά ελλήνων φίλων μας στις Βρυξέλλες) οι οποίοι φοιτούσαν στο ελληνικό τμήμα του σχολείου. Συζητώντας όμως με το Φίλιππο τον ακούσαμε να λέει, προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί ήθελε να πάει στο Ευρωπαϊκό Σχολείο: «Εκεί είναι όλοι σαν και μένα». Επιπλέον, λίγο αργότερα είπε ότι, αν πήγαινε στο βελγικό σχολείο, θα αντιμετώπιζε κοροϊδίες για το επίθετό του: «Τουλάχιστον την πρώτη χρονιά, μετά θα συνηθίσουν, έτσι;», μας είπε. Στο τέλος ο Φίλιππος επέμεινε τόσο για το Ευρωπαϊκό Σχολείο, που δεχτήκαμε να πάει εκεί. Ταυτόχρονα αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ότι το σχολικό ιδεώδες που εμείς προσδοκούσαμε ίσως δεν ήταν το ίδιο για το Φίλιππο.
Ο φόβος της πολλαπλότητας