Οι ιδιαίτερες δεξιότητες των παιδιών, που δεν εμφανίζονται
πάντα σε μια παραδοσιακή μορφή διδασκαλίας, αναδείχτηκαν μέσα από αυτή
τη διαδικασία. Ο Χρήστος ενθαρρύνθηκε να γίνει «κάποιος άλλος» από αυτό
που είναι, π.χ. μανάβης, βγάζοντας στοιχεία της προσωπικότητάς του που
μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν τα είχε χρησιμοποιήσει στην τάξη. Η Αρλίντα,
παρόλο που είχε δυσκολία στη γλώσσα, στην πράξη αποδείχτηκε ότι μπορούσε
να βοηθήσει την ομάδα της, σχεδιάζοντας το κόμικ, και έτσι να αποκτήσει
πρωταγωνιστικό ρόλο. Επιπλέον, είχε την ευκαιρία να τη γνωρίσουν οι
συμμαθητές της και να αντιληφθούν ότι τελικά η αδυναμία της στη γλώσσα
δεν ήταν εμπόδιο για τη συμμετοχή της.
|