Φθινόπωρο

Ο εκπαιδευτικός διαλέγει μια μέρα βροχής ή συννεφιάς. Παρακινεί τα παιδιά να κοιτάξουν γύρω τους τη φύση (δέντρα, χωράφια, σύννεφα, ουρανό, ζώα), πράγμα που κάνει και ο ίδιος, τους ανθρώπους (ρούχα που φοράνε), τα μαγαζιά (αν υπάρχουν), τα αυτοκίνητα, τους δρόμους. Μετά τους ζητά να ακούσουν προσεκτικά ήχους γύρω τους ( βροχή, βροντή, μπουμπουνητό, ζώα, φωνές, αυτοκίνητα, κουδουνάκια ζώων, το θρόισμα των φύλλων κλπ.). Τέλος, τους ζητά να μυρίσουν ( μυρωδιές του περιβάλλοντος ). Tο σημαντικό σε αυτή τη διαδικασία είναι:

να συμμετέχει ενεργά ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, να δείχνει με το σώμα του, τις κινήσεις του, τι ζητά από τα παιδιά ούτως ώστε να κατανοούν και εκείνα που η μητρική τους γλώσσα δεν είναι τα ελληνικά.

να εμψυχώνει, να αφουγκράζεται τα παιδιά, να τα κινητοποιεί και να δημιουργεί ένα επιτρεπτικό κλίμα μέσα στην τάξη.

Ο εκπαιδευτικός ζητά από τα παιδιά (ανάλογα με το γλωσσικό τους επίπεδο) να μιλήσουν για όσα είδαν, άκουσαν, μύρισαν αλλά και αισθάνθηκαν.
Ζητά από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τη βροχερή ή συννεφιασμένη μέρα. Γράφει στον πίνακα την αντίστοιχη φράση και τα παιδιά την αντιγράφουν (ή τη γράφουν μόνα τους) με τους μαρκαδόρους τους στο δικό τους χαρτί. Κολλάνε τις ζωγραφιές τους στον τοίχο της τάξης. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας είναι χρήσιμο να ακούγεται από κασετόφωνο μουσική που να θυμίζει φθινόπωρο (από κομμάτι κλασικής μουσικής μέχρι ένα σύγχρονο ελληνικό τραγούδι που αναφέρεται στο φθινόπωρο).

Oι κατάλληλες συνθήκες που ο εκπαιδευτικός δημιουργεί βοηθούν ώστε τα παιδιά να κινητοποιηθούν να συμμετέχουν μέσα από δραστηριότητες όπου δε χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση ελληνικών. Τα παιδιά συμμετέχουν γιατί οι δραστηριότητες που τους προτείνονται απευθύνονται σε όλες τους τις αισθήσεις, και τα προκαλούν να χρησιμοποιήσουν την καθημερινή τους σχέση με τη φύση με ένα διαφορετικά δομημένο τρόπο.