Σκηνή πρώτη

Στην περίπτωση αυτή τα παιδιά με διαφορετική μητρική γλώσσα από την ελληνική (τουρκική, πομακική ή ρομανί) που ζουν συνήθως σε απομονωμένες κοινωνικές συνθήκες, έχοντας λίγες επαφές με την ελληνική γλώσσα, βρίσκονται αντιμέτωπα με έναν κώδικα άγνωστο για αυτά. H εικόνα από τα παζάρια, μια εικόνα της δικής τους πραγματικότητας, λειτουργεί σαν γέφυρα μεταξύ ενός κόσμου άγνωστου και του δικού τους κόσμου. H αναγνώριση της εμπειρίας τους από το σχολείο δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας, επιτρεπτικότητας και απελευθερώνει τις εκφραστικές τους δυνατότητες. Tο κίνητρο εδώ είναι η εικόνα, που συνδέει τη σχολική γνώση με την πολιτισμική εμπειρία.