Το περιεχόμενο της τρίτης σκηνής κινείται ανάμεσα στο οικείο στα παιδιά και στο μακρινό σε αυτά, και τα παιδιά:
- βρίσκουν τρόπους για να επικοινωνήσουν
- χρησιμοποιούν διαφορετικές στρατηγικές (π.χ. η Αϊσέ διαβάζει τον τίτλο της ενότητας)
- συγκρίνουν τις εικόνες μεταξύ τους
- ανοίγουν κάποια θέματα συζήτησης
με άλλα λόγια
- συμμετέχουν
- αξιοποιούν την εικόνα για να επικοινωνήσουν
- εξασκούν κάποιες δεξιότητες
- αποκτούν κάποιες γνώσεις με τη βοήθεια της εικόνας και των επεξηγήσεων που δίνει ο εκπαιδευτικός.
Πρόκειται λοιπόν για μια περισσότερο επιτυχημένη εκπαιδευτική κατάσταση, γιατί ο εκπαιδευτικός αποδέχεται τις απαντήσεις των παιδιών και, παίρνοντάς τες ως αφορμή, συνεχίζει την επεξεργασία της εικόνας μαζί τους.
|
