Η εικόνα λειτουργεί γενικά σαν μια γέφυρα ανάμεσα στο γνωστό-οικείο και στο άγνωστο-μακρινό για το ίδιο το άτομο, αλλά και σαν γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στους μαθητές και ανάμεσα στους μαθητές και στον εκπαιδευτικό.
Άλλες φορές η εικόνα αποτελεί γέφυρα επικοινωνίας απλώς επειδή οι καλά επιλεγμένες εικόνες προσφέρουν ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τα παιδιά υλικό και ευνοούν τις ανταλλαγές μεταξύ παιδιών και ενήλικα.
Σε αυτή την περίπτωση η εικόνα προσφέρει ευκαιρίες για συζήτηση, αρκεί ο εκπαιδευτικός να θέτει, με αφορμή την εικόνα, δυναμικές και όχι στατικές ερωτήσεις και αρκεί να αξιοποιεί τις απαντήσεις των παιδιών.
Για παράδειγμα, στατικές ερωτήσεις στις οποίες τα παιδιά μπορούν απλώς να κατονομάσουν ένα αντικείμενο της εικόνας και απαντώντας μονολεκτικά («Τι είναι αυτό;» → «Φανάρι») αποδυναμώνουν το ρόλο της εικόνας.
Αντίθετα, δυναμικές ερωτήσεις που αντιμετωπίζουν την εικόνα ως όλο και ενεργοποιούν νόηση, φαντασία και αισθήσεις μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για συζήτηση ή, σε τάξεις παιδιών που τώρα μαθαίνουν τη γλώσσα, αφετηρία για ενεργοποίηση λεκτικών και μη λεκτικών στρατηγικών επικοινωνίας.
Ερωτήσεις όπως
«τι συμβαίνει εδώ;», «τι φαντάζεσαι ότι συζητάνε αυτοί μεταξύ τους;», «ποιος θα ήσουν;», «τι θα έλεγες;»
θα οδηγούσαν τα παιδιά να κάνουν και να διατυπώσουν (ή να προσπαθήσουν να διατυπώσουν) υποθέσεις, να μιμηθούν, να επικοινωνήσουν.
|