Ας επιστρέψουμε στη σκηνή
Ο εκπαιδευτικός στη διδασκαλία του παίρνει αφορμή και εστιάζει στην πολιτισμική διαφορά με βάση τους διαφορετικούς τρόπους ντυσίματος των ανθρώπων. Ωστόσο, την ίδια στιγμή δεν αναγνωρίζει τις διαφορετικές, σε σχέση με τις δικές του, πολιτισμικές αναφορές των μαθητών του. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Πώς μπορούμε να αναγνώσουμε τον τρόπο με τον οποίο ο εκπαιδευτικός ορίζει τη συλλογική ταυτότητα «εμείς» σε σχέση με τους «άλλους»;

Πώς συνδέεται αυτό με την αντίληψή του για τον πολιτισμό;

Ο τρόπος με τον οποίο ο εκπαιδευτικός ορίζει το «εμείς» διέπεται από την αντίληψη ότι οι πολιτισμοί, που εδώ ταυτίζονται με τα έθνη, είναι οντότητες ομοιογενείς στο εσωτερικό τους και διακρίνονται με σαφείς διαχωριστικές γραμμές απέναντι σε ό,τι είναι «εξωτερικό».

Τη σύλληψη μιας κοινωνίας ως αδιαφοροποίητου συνόλου τη συναντάμε στις αντιλήψεις για το έθνος.
Πού μας οδηγεί αυτό;