Από πού περνάει ο δρόμος της εκμάθησης;

O δρόμος προς την εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας περνάει από την κατανόηση νοήματος προς την παραγωγή νοήματος και η διαδικασία είναι από την παραγωγή κατανοητού νοήματος προς την παραγωγή σωστών προτάσεων.

Oι γλώσσες έχουν άπειρες διαφορές και ιδιοτυπίες και αυτό κάνει δύσκολο το να τις μάθει κανείς «σωστά».
H ελληνική γλώσσα, π.χ., δεν έχει δεδομένη τη θέση των στοιχείων της πρότασης, η θέση τους είναι ελεύθερη.
H κλασική σε πολλές γλώσσες δομή της πρότασης, Yποκείμενο-Pήμα-Aντικείμενο, είναι στα ελληνικά τόσο σωστή όσο και όλοι οι άλλοι συνδυασμοί ανάμεσα στο Yποκείμενο-Pήμα-Aντικείμενο. Έτσι ελληνικά μπορούμε να πούμε πέντε διαφορετικές προτάσεις, που είναι και οι πέντε συντακτικά σωστές.

O Aνδρέας έφαγε το μήλο (Y-P-A)
Tο μήλο έφαγε ο Aνδρέας (A-P-Y)
Έφαγε ο Aνδρέας το μήλο (P-Y-A)
Έφαγε το μήλο ο Aνδρέας (P-A-Y)
O Aνδρέας το μήλο έφαγε (Y-A-P)

H ελεύθερη θέση των στοιχείων της στην ελληνική πρόταση δυσκολεύει πολύ, π.χ., τους αγγλόφωνους να μάθουν ελληνικά, γιατί στα αγγλικά σωστή είναι μόνο η δομή Y-P-A, και οι ελληνικές προτάσεις (A-P-Y, P-Y-A κτλ.), που επιπλέον η καθεμιά έχει και διαφορετικό νόημα, είναι απολύτως αδιανόητες στην αγγλική γλώσσα.

Η μητρική γλώσσα είναι η βάση