Αντίθετα, η 3η σκηνή, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ερευνητικής διαδικασίας, διαφοροποιείται από τις δύο προηγούμενες ως προς:
-
Το ότι το λάθος δε σχετίζεται με ελλιπή γνώση της ελληνικής γλώσσας, αλλά με το γεγονός ότι το παιδί δεν έχει ακόμη σταθεροποιήσει τη γνώση του σχετικά με το σχήμα της Γης.
- Το ότι ο ερευνητής ―σε αντίθεση με τον εκπαιδευτικό― μοιάζει με τις ερωτήσεις του να «προκαλεί το λάθος», ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να το έχει αποφύγει, αν περιοριζόταν στην πρώτη απάντηση του παιδιού («η Γη είναι στρογγυλή»), την οποία και απεικόνισε με τη ζωγραφιά του.
Για ποιo λόγο λοιπόν ο ερευνητής επιδίωξε να προκαλέσει το λάθος, αφού αυτό δυσχεραίνει την αλληλεπίδραση και αποσταθεροποιεί το ίδιο το παιδί, το οποίο, ενώ έχει ήδη απαντήσει σωστά, οδηγείται σε μια λανθασμένη απάντηση;
Η σύγκριση ανάμεσα στις δύο πρώτες σκηνές από τη μια και στην 3η σκηνή από την άλλη αναδεικνύει τελικά μια διαφορετική αντίληψη για το ρόλο του λάθους στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ποια είναι όμως αυτή;
|
