Η βάση της αντίληψης για το «λάθος» |
Στη βάση λοιπόν αυτής της αντίληψης για το λάθος βρίσκεται η θέση ότι το παιδί δεν είναι «κενός νους» που το σχολείο θα τον γεμίσει με γνώσεις, αλλά έχει ήδη
Αυτές οι αντιλήψεις, εναλλακτικές ιδέες, ερμηνείες αποτελούν συχνά «εμπόδιο» στην οικοδόμηση της επιστημονικής γνώσης, επειδή είναι αντίθετες ή απλώς διαφορετικές από αυτήν. Η παρομοίωση του λάθους με «εμπόδιο» είναι πάρα πολύ βασική για τη σύγχρονη διδακτική, η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει επικεντρώσει πλέον το ενδιαφέρον της στο να εντοπίσει αυτά τα «εμπόδια» των παιδιών, ώστε να τα επεξεργαστεί μαζί τους, να δουλέψει πάνω σε αυτά, να τα μετατρέψει δηλαδή σε διδακτικούς στόχους. Η κατανόηση, λοιπόν, από τον εκπαιδευτικό αυτών των «εμποδίων» αποτελεί «εργαλείο» για να οργανώσει τη διδακτική πράξη, εφόσον είναι αυτή που θα τον οδηγήσει στο να προσαρμόσει τη διδακτική πράξη στις γνωστικές ανάγκες των μαθητών του. Εξάλλου, μια σειρά από έρευνες έχουν αποδείξει ότι η διδακτική πράξη είναι αναποτελεσματική όταν δε λαμβάνει υπόψη της το σημείο εκκίνησης του μαθητή, τις εμπειρίες του, τις αντιλήψεις του και αυτά που ήδη ξέρει ή ξέρει να κάνει. |
| Επιπλέον... |