εισαγωγή κείμενα συνδέσιες links κεντρική σελίδα εκτύπωση

Εκεί με το ζόρι να μελαγχολήσεις και κυρίως να πιστέψεις ότι η κλασική μουσική είναι κάτι το θλιβερό. Οπως και τα δημοτικά, η γνήσια μουσική του Έλληνα. Επτά χρόνια δικτατορίας με τα μπαλέτα της Ντόρας Στράτου να χορεύουν καλαματιανά απέναντι από την Ακρόπολη, επειδή έτσι γούσταραν αυτοί που έκαναν κουμάντο, με έκαναν να ακούω σήμερα κλαρίνο και να θέλω να φύγω μετανάστης. Οταν τα πράγματα σου επιβάλλονται, στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορείς. Στη χειρότερη τα σιχαίνεσαι. Αυτά που διάλεξες ή έφτιαξες μένουν μαζί σου για πάντα.

Ακόμα και όταν οι Τζάγκουαρ είναι βαμμένες με μελάνι και οι κύβοι μοιάζουν με κόλουρους κώνους.

Aντώνης Πανούτσος
Σεπτέμβριος 2003
[email protected]